ساحت‌های تربیت، هدف کلان تربیت را خرد و اهداف تربیت را دسته‌بندی می‌کنند؛ هر قدر شناخت ما از اهداف و ساحت‌های تربیت، کامل‌تر باشد، برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات ما در مقام تربیت جامع‌تر و جزئی‌تر می‌گردد و توازن و تناسب بیشتری در آن رعایت خواهد شد. همچنین با شناخت ساحت‌های تربیت، قدرت ارزیابی ما از عملیات جامع تربیت و آسیب‌شناسی آن نیز بیشتر خواهد بود. در طبقه بندی ساحت‌های تربیت، رویکردهای مختلفی وجود دارد. برخی ساحت‌های تربیت را شامل شناختی، عاطفی و رفتاری دانسته‌اند. در دسته‌بندی دیگر ساحت‌های تربیت شامل ارتباط با ماورای طبیعت (خدای متعال مبدأ هستی، اولیای خدا، فرشتگان، عوالم دیگر)، ارتباط با موجودات عالم طبیعت، ارتباط با خود، ارتباط با دیگر انسان‌ها، ارتباط با غیرانسان‌ها (جماد، نبات، حیوان، مصنوعات بشری و مانند آن) است. این پژوهش پس از تحلیل رویکردهای مختلف در یک پژوهش کتابخانه‌ای و تحلیلی، ساحت‌های تربیت را در یک رویکرد جامع و یکپارچه ارائه کرده است. بر اساس یافته‌های این پژوهش ساحت‌های تربیت شامل تربیت معنوی الهی، فردی، اجتماعی، محیطی است که هر کدام از این حیطه‌ها، محورهای خاصی دارند. بایستی در پژوهش‌های آینده تبیین شود که کدامیک از ساحت‌های تربیت مهمترند و تربیت در کدام ساحت بر ساحت‌های دیگر مقدم است و به عبارت دیگر مراحل تربیت چگونه است.
)